در این مقاله می خواهیم با انواع نسل CPU intel و تفاوت های نسل پردازنده ها و این که کدام پردازنده مناسب چه کاری می باشد آشنا بشیم.

بسیاری از کسانی که قصد دارند سی پی یو های مختلفی خریداری کنند، اولین مسئله ای که برای آن ها اهمیت دارد، عدد هسته است که در اینتل با i نشان داده می شود.

ولی بر اساس تجربه بسیاری از افرادی که در بخشهای مختلف فعالیت می کنند، به غیر از تعداد هسته، مسئله مهم تری نیز در قدرت پردازش این پردازنده ها وجود دارد که از آن به عنوان نسل یاد می شود.

نسل سی پی یو های اینتل بیان کننده ساختاری است که در طی سال ها فعالیت خود،پیشرفت خوبی کرده و به ما کمک می کند تا کارهای پیچیده را پردازش کنیم.

در این مقاله قصد داریم همراه با شما نگاهی به اصلی ترین نسل های سی پی یو های اینتل انداخته و تفاوت آنها را توضیح دهیم.

تصور غلط در مورد سی پی یو های اینتل

بسیاری از مردم فکر می کنند که Core i3، i5 و i7 نسل های پردازنده هستند در حالی که اینها مدل ها یا مارک های پردازنده های اینتل هستند.

بعداً در این مورد، مقاله دیگری خواهم نوشت، زیرا نیاز به بحث و گفتگو دارد. اجازه دهید تمام مدل های اصلی پردازنده های عرضه شده توسط اینتل را لیست کنم.

• پنتیوم 1، 2، 3، 4
• سلرون
• Pentium M و Celeron M برای دستگاه های تلفن همراه
• پنتیوم دو هسته ای
• سولو هسته
• Core Duo
• Core 2 Duo
• Core 2 Quad
• Core i3، i5، i7، i9

مفهوم نسل ها عمدتاً پس از انتشار سری Core i می آید.

تفاوت اصلی در نسل های پردازنده، مربوط به ریز معماری پردازنده است.

در ادامه به طور مفصل به این نسل ها خواهیم پرداخت.

نسل های پردازنده اینتل

آخرین باری که برای استعلام قیمت لپ‌تاپ‌ها به فروشگاه کامپیوتر رفتم، به من گفتند لپ‌تاپ جدید دارای پردازنده نسل چهارم اینتل است.

از آن شخص تفاوت نسل اول و چهارم را پرسیدم، او گفت نسل چهارم سریعتر از نسل 1، 2 و 3 است، اما جواب او، مرا قانع نکرد.

پس به خانه آمدم و متلاش کردم اطلاعاتی در مورد فلسفه نسل های پردازنده در اینترنت داشته باشم.

در کمال تعجب، هیچ کس در دسترس نبود که بتواند به وضوح در مورد نسل های پردازنده اینتل و تفاوت های آنها، مرا راهنمایی کند.

پس از تحقیقات زیاد، دانش کافی برای نوشتن و مستندسازی تفاوت هایی را که در این مقاله پیدا کردم، بدست آوردم.

پردازنده های نسل اول اینتل – Nehalem

پردازنده های نسل اول Nehalem اینتل که در سال 2008 معرفی شدند، لحظه ای تاریخی در فناوری پردازنده ها رقم زدند.

این پردازنده‌های چهار هسته‌ای با فناوری Hyper-Threading دارای یک کنترلر حافظه یکپارچه و اتصال QuickPath بودند که سرعت دسترسی به حافظه و عملکرد سیستم را متحول کرد.

فرآیند تولید 45 نانومتری و پشتیبانی از حافظه سه کاناله DDR3، با بودن Turbo Boost جهت تنظیمات سرعت کلاک داینامیک، پردازنده‌های Nehalem دستاوردهای قابل توجهی در وظایف تک رشته‌ای و چند رشته‌ای ارائه دادند و استانداردهای جدیدی برای محاسبات دسکتاپ و سرور تنظیم کردند.

نوآوری‌های معماری آن‌ها، اساس پردازنده‌های مدرن اینتل را پایه‌گذاری کرد و نهالم را به فصل محوری در تکامل فناوری محاسبات تبدیل کرد.

پردازنده های نسل دوم اینتل – Sandy Bridge

پردازنده های نسل دوم اینتل با نام سندی بریج که در سال 2011 راه اندازی شد،

نشان دهنده جهشی قابل توجه در عملکرد و بهره وری انرژی بود. این CPU ها دارای یک فرآیند تولید 32 نانومتری بودند و استراتژی توسعه بسیار تحسین شده "Tick-Tock" را معرفی کردند.

پردازنده های Sandy Bridge، یک پردازنده گرافیکی یکپارچه (Intel HD Graphics) را مستقیماً روی تراشه قرار داده اند که قابلیت های گرافیکی را برای کاربران اصلی، افزایش داده اند.

پردازنده‌های Sandy Bridge با ریزمعماری اصلاح‌شده، فناوری پیشرفته Turbo Boost و پشتیبانی از حافظه‌های DDR3 و قدرت محاسباتی و عملکرد چندرسانه‌ای فوق‌العاده‌ای را ارائه کردند.

سلطه اینتل را در بازار پردازنده‌ها تثبیت کردند و در عین حال راه را برای پیشرفت‌های بیشتر در نسل‌های بعدی هموار کردند.

پردازنده های نسل سوم اینتل – Ivy Bridge

در سال 2012، نسل سوم پردازنده‌های اینتل با کد Ivy Bridge، به بازار عرضه شد و روش اینتل در ارائه بهبود عملکرد را ادامه دادند.

پردازنده‌های Ivy Bridge که بر اساس فرآیند تولید 22 نانومتری ساخته شده‌اند، بهره‌وری انرژی و قدرت محاسباتی بیشتری را در مقایسه با نسل‌های قبلی خود عرضه می‌کنند.

این CPUها دارای گرافیک یکپارچه بهبود یافته با Intel HD Graphics 4000 بودند که پشتیبانی بهتری از مولتی مدیا و بازی انجام می داد.

Ivy Bridge همچنین مجموعه‌ ای از دستورالعملهای جدید مانند AVX (افزونه‌های وکتور پیشرفته) را برای پیشرفت قابلیت‌های پردازش موازی و پشتیبانی از USB 3.0 جهت افزایش سرعت‌ انتقال داده‌ها معرفی کرد.

به طور کلی، پردازنده‌های Ivy Bridge از نظر عملکرد و بهره‌وری انرژی، یک گام رو به جلو برداشت و آنها را به انتخابی محبوب برای طیف وسیعی از کاربران، تبدیل کردند.

پردازنده های نسل چهارم اینتل – Haswell

نسل چهارم پردازنده های اینتل با کد Haswell در سال 2013 معرفی شد و پیشرفت های قابل توجهی در ریزمعماری اینتل به ارمغان آوردند.

پردازنده‌های Haswell که با استفاده از یک فرآیند 22 نانومتری ساخته شده‌اند، بر بهره‌وری انرژی تاکید دارند و در عین حال عملکرد بهتری را ارائه می‌دهند.

یکی از ویژگی های برجسته این پردازنده ها، ادغام تنظیم کننده های ولتاژ به طور مستقیم بر روی تراشه، بهبود مدیریت توان و کاهش مصرف برق در دوره های sleep سیستم بود.

هاسول همچنین یک راه‌حل گرافیکی یکپارچه قدرتمندتر، Intel HD Graphics 4600 را برای تجربه‌های چندرسانه‌ای روان‌تر و بازی‌های سطح ابتدایی معرفی کرد.

بعلاوه، این پردازنده‌ها از مجموعه دستورالعمل‌های جدیدی مانند AVX2 پشتیبانی می‌کردند و قابلیت‌های پردازش موازی را بیشتر می‌کردند و یک سوکت جدید به نام LGA 1150 را ارائه ‌کردند که به مادربردهای جدید نیاز داشت.

پردازنده‌های Haswell در شکل‌دهی چشم‌انداز محاسباتی لپ‌تاپ و دسک‌تاپ نقش مهمی داشتند و بر بهره‌وری انرژی، با عملکرد مثبت تأکید داشتند.

پردازنده های نسل پنجم اینتل – Broadwell

پردازنده‌های نسل پنجم اینتل، با کد Broadwell، در سال 2014 عرضه شدند و نشان‌دهنده اصلاح فناوری فرآیند 14 نانومتری هستند که توسط Haswell معرفی شد.

هدف Broadwell بهبود بهره وری انرژی و کاهش تولید گرما در عین حفظ عملکرد، بود.

این پردازنده‌ها دارای طیف وسیعی از پیشرفت‌ها، از جمله پیشرفت‌هایی در گرافیک یکپارچه با Intel HD Graphics 6000 بودند که عملکرد گرافیکی بهتری را برای لپ‌تاپ‌ها و اولترابوک‌ها ارائه می‌کرد.

پردازنده‌های Broadwell در دستگاه‌های مختلفی از جمله لپ‌تاپ، رایانه‌های رومیزی و برخی تبلت‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفتند که تعادلی بین عملکرد و بهره‌وری انرژی ایجاد می‌کرد.

در حالی که آنها تغییرات اساسی در معماری را انجام ندادند، تراشه های Broadwell از نظر کارایی انرژی که به ویژه برای دستگاه های قابل حمل و باتری دار مهم بود، جلوه بیشتری را به خود اختصاص دادند.

پردازنده های نسل ششم اینتل – Skylake

نسل ششم پردازنده های اینتل با اسم رمز Skylake در سال 2015 معرفی شدند و نشان دهنده یک گام مهم رو به جلو در فناوری پردازنده بودند.

پردازنده‌های Skylake که بر اساس فرآیند 14 نانومتری ساخته شده‌اند، عملکرد بهبود یافته، بهره‌وری انرژی و مجموعه ویژگی‌های گسترده‌تری را ارائه می‌کنند.

یکی از پیشرفت های قابل توجه، معرفی سوکت LGA 1151 بود که به مادربردهای جدید با پشتیبانی از حافظه  DDR4 نیاز داشت.

Skylake همچنین پیشرفت‌هایی در معماری مانند ریزمعماری کارآمدتر، گرافیک یکپارچه پیشرفته‌تر با Intel HD Graphics 530 و پشتیبانی از اتصال Thunderbolt 3 و USB Type-C برای انتقال داده‌ها و گزینه‌های نمایش سریع‌تر انجام داده است.

پردازنده‌های Skylake نقش مهمی در تامین انرژی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها، از رایانه‌های رومیزی با کارایی بالا گرفته تا لپ‌تاپ‌های نازک و سبک، ایفا و زمینه را برای نسل‌های بعدی پردازنده‌های اینتل فراهم کردند.

پردازنده های نسل هفتم اینتل – Kaby Lake

پردازنده‌های نسل هفتم اینتل با کد Kaby Lake در سال 2016 به‌عنوان بهبود فناوری فرآیند 14 نانومتری، پس از Skylake معرفی شدند.

تمرکز پردازنده‌های Kaby Lake بر بهبود راندمان انرژی و عملکرد ادامه داشت.

آنها پیشرفت هایی در معماری، از جمله سرعت کلاک پیشرفته، گرافیک یکپارچه بهتر با Intel HD Graphics 620، و پشتیبانی از پخش ویدئو 4K را ارائه کردند. 

پردازنده‌های Kaby Lake در انواع دستگاه‌های محاسباتی، از جمله لپ‌تاپ‌ها، رایانه‌های رومیزی و کانورتیبل‌های 2 در 1، مورد استفاده قرار گرفتند که کارایی و قابلیت‌های گرافیکی پیشرفته تری جهت مولتی مدیا و بازی‌ها داشتند.

پردازنده‌های Kaby Lake در حالی که بازسازی اساسی در معماری انجام ندادند، افزایش عملکرد و مدیریت توان را بهبود بخشیدند و به تکامل کلی فناوری پردازنده‌های اینتل کمک کردند.

پردازنده های نسل هشتم اینتل – Kaby Lake R

پردازنده‌های نسل هشتم اینتل دارای ریزمعماری‌های مختلفی بودند و Kaby Lake R یکی از نمونه‌های قابل توجه در این نسل بود.

Kaby Lake R (Refresh) که در سال 2017 معرفی شد، اساساً نسخه اصلاح شده ای از نسل هفتم پردازنده های Kaby Lake با تاکید بر بهره وری انرژی و بهبود عملکرد بود.

این پردازنده‌ها که بر اساس فرآیند 14 نانومتری ساخته شده‌اند، معمولاً در اولترابوک‌ها و لپ‌تاپ‌های نازک و سبک استفاده می‌شوند و قدرت پردازش چهار هسته‌ای را در قالب فاکتورهای باریک و قابل حمل ارائه می‌دهند.

Kaby Lake R افزایش سرعت کلاک، گرافیک یکپارچه بهبود یافته و مدیریت انرژی بهتر را برای لپ‌تاپ‌ها به ارمغان آورد و به کاربران تعادلی بین عملکرد و عمر باتری ارائه داد و آن را به گزینه‌ای محبوب برای راه‌حل‌های محاسباتی قابل حمل تبدیل کرد.

پردازنده های نسل نهم اینتل – Coffee Lake

پردازنده‌های نسل نهم اینتل با کد Coffee Lake در سال 2018 معرفی شدند و از نظر عملکرد و تعداد هسته‌ها نسبت به نسل قبلی پیشرفت چشمگیری داشتند.

پردازنده‌های Coffee Lake که بر اساس فناوری پردازش 14 نانومتری ++ تصفیه شده ساخته شده‌اند، دارای تعداد هسته‌ها و رشته‌های بالاتری هستند که آنها را برای طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها، از بازی گرفته تا تولید محتوا، مناسب می‌سازد.

پردازنده‌های پرچم‌دار Coffee Lake، مانند Intel Core i9-9900K که دارای هشت هسته و شانزده رشته هستند، قابلیت‌های چندوظیفه‌ای استثنایی را ارائه می‌کنند. 

علاوه بر این، پردازنده‌های Coffee Lake به دلیل سرعت کلاک بهبود یافته‌شان شناخته می‌شوند که باعث محبوبیت آن‌ها در میان گیمرهایی می‌شود که به دنبال عملکرد تک رشته‌ای بالایی هستند.

این پردازنده‌ها همچنین چیپست Z390 را معرفی کردند که گزینه‌های ارتباطی پیشرفته‌تری از جمله پشتیبانی از USB 3.1 Gen 2 و استانداردهای سریع‌تر Wi-Fi را ارائه می‌دهد.

به طور کلی، Coffee Lake عملکرد قابل توجهی را در نسل نهم افزایش داد و به علاقه مندان و کاربران قدرتمند به طور یکسان پاسخ داد.

پردازنده های نسل دهم اینتل – Cannon Lake / Ice Lake

نسل دهم پردازنده‌های اینتل دارای دو ریزمعماری متمایز، Cannon Lake و Ice Lake است.

Cannon Lake نشان‌دهنده حمله اولیه اینتل به فناوری فرآیند 10 نانومتری بود که عمدتاً لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه کم مصرف را هدف قرار می‌داد، اما با تاخیر و در دسترس بودن محدود مواجه شد.

در مقابل، Ice Lake نشان‌دهنده پیشرفت قابل‌توجه ای بود که بر اساس فرآیند 10 نانومتری ساخته و در سال 2019 معرفی شد.

پردازنده‌های Ice Lake عملکرد و راندمان انرژی پیشرفته ای را ارائه می‌دهند و دارای هسته‌های CPU Sunny Cove، گرافیک یکپارچه پیشرفته با گرافیک Intel Iris Plus و پشتیبانی از حافظه LPDDR4X و DDR4 هستند.

آن‌ها در بسیاری از دستگاه‌ها، از جمله اولترابوک‌ها و لپ‌تاپ‌های 2 در 1 مورد استفاده قرار گرفتند و مزایای ملموسی را در عملکرد، گرافیک و بهره‌وری انرژی به ارمغان آوردند و Ice Lake را به معماری برجسته در نسل دهم تبدیل کردند.

پردازنده های نسل یازدهم اینتل – Tiger Lake

پردازنده‌های نسل یازدهم اینتل با کد Tiger Lake در سال 2020 عرضه شدند و نقطه عطفی در فناوری تراشه‌های اینتل بودند.

پردازنده‌های Tiger Lake که بر اساس فرآیند 10 نانومتری SuperFin ساخته شده‌اند، سطح جدیدی از عملکرد و کارایی را معرفی کردند.

تراشه‌های Tiger Lake که دارای هسته‌های CPU Willow Cove هستند،

عملکرد تک رشته‌ای و چند رشته‌ای را بهبود می‌بخشند و آنها را برای بسیاری از برنامه‌های محاسباتی مناسب می‌سازند.

آنها همچنین از معماری گرافیکی یکپارچه جدید Xe اینتل استفاده کردند که عملکرد گرافیکی بهبود یافته ای را برای بازی و تولید محتوا ارائه می دهد.

پردازنده‌های Tiger Lake در دستگاه‌های مختلفی، از اولترابوک‌ها گرفته تا لپ‌تاپ‌های با کارایی بالا، کارایی دارند که نشان‌دهنده تعهد اینتل به ارتقای قدرت پردازش و بهره‌وری انرژی در فضای محاسباتی تلفن همراه است.

پردازنده های نسل دوازدهم اینتل – Alder Lake

پردازنده های نسل دوازدهم اینتل با کد Alder Lake در سال 2021 معرفی شدند و نشان دهنده یک تغییر معماری قابل توجه برای اینتل بودند.

Alder Lake دارای معماری با ترکیبی از هسته‌های با کارایی بالا (P-cores) و هسته‌های کم مصرف (E-cores) است که شبیه به طراحی big.LITTLE ARM است.

هدف این طراحی، ارائه عملکرد بهینه برای طیف وسیعی از بارهای کاری و در عین حال بهبود بهره وری انرژی بود.

پردازنده‌های Alder Lake که بر اساس یک فرآیند 10 نانومتری ساخته شده‌اند، دارای پیکربندی‌های متنوعی  16 هسته و 24 رشته هستند که آنها را برای همه چیز از بازی و تولید محتوا گرفته تا چند وظیفه‌ای و کارهای محاسباتی روزمره مناسب می‌سازد.

این پردازنده ها همچنین از حافظه DDR5، PCIe 5.0 پشتیبانی می کردند و قابلیت های گرافیکی یکپارچه بهبود یافته ای را ارائه می کردند.

Alder Lake یک انحراف قابل توجه از معماری های سنتی CPU اینتل را نشان داد و تعهد خود را به ارائه راه حل های نوآورانه برای رفع نیازهای محاسباتی در حال تحول نشان داد.

پردازنده های نسل سیزدهم اینتل – Raptor Lake

پردازنده های نسل سیزدهم اینتل با کد Raptor Lake در سال 2022 معرفی شدند و به نوآوری اینتل در فناوری CPU ادامه دادند.

Raptor Lake از معماری Alder Lake پیروی کرد و طراحی هیبریدی را با هسته‌های با کارایی بالا (P-cores) و انرژی کارآمد (E-cores) حفظ کرد.

این معماری به Raptor Lake اجازه داد تا عملکرد تک رشته ای قوی و قابلیت های چند رشته ای را بهبود بخشد و بسیاری از نیازهای محاسباتی را برآورده کند.

این پردازنده‌ها بر اساس فرآیند 10 نانومتری SuperFin ساخته شده‌اند و با مادربردهای Alder Lake سازگار هستند و مسیر ارتقا را برای کاربران فعلی فراهم می‌کنند.

پردازنده‌های Raptor Lake از حافظه‌های DDR4 و DDR5 نیز پشتیبانی می‌کنند و انعطاف‌پذیری در تنظیمات سیستم ارائه می‌دهند.

به طور کلی، Raptor Lake قصد داشت بر روی نقاط قوت Alder Lake و در عین حال سنت اینتل در ارائه عملکرد و بهره وری انرژی در چشم انداز همیشه در حال تکامل فناوری محاسبات را ادامه دهد.

تفاوت بین Intel Core i3 ، i5 , i7 چیست؟

پردازنده‌های Core i3، i5 و i7 اینتل در خانواده پردازنده‌های Core اینتل طبقه‌بندی متفاوتی دارند.

پردازنده‌های Core i3 معمولاً CPU‌های سطح ابتدایی هستند که عملکرد مناسبی را برای کارهای روزمره ارائه می‌دهند.

پردازنده‌های Core i5 تعادلی بین عملکرد و مقرون‌به‌صرفه ایجاد می‌کنند که برای بازی‌های متوسط و تولید محتوا مناسب است.

پردازنده‌های Core i7 پردازنده‌هایی با کارایی بالا هستند که هسته‌ها و رشته‌های بیشتری دارند و برای کارهای سخت مانند ویرایش ویدیو، رندر سه بعدی و بازی در بالاترین تنظیمات ایده‌آل هستند.

به طور کلی، پردازنده‌های i7 با اندازه‌های حافظه پنهان بزرگ‌تر و سرعت کلاک بالاتر نیز عرضه می‌شوند که به عملکرد برتر آن‌ها کمک می‌کند، اما معمولاً گران‌تر از همتایان i5 و i3 هستند و برای کاربران قدرتمند و علاقه‌مندان عرضه می‌شوند.

سری Core X اینتل

سری Core X اینتل مجموعه‌ای از پردازنده‌های دسکتاپ پیشرفته است که برای علاقه‌مندان، تولیدکنندگان محتوا و افراد حرفه‌ای‌ که قدرت محاسباتی استثنایی می‌خواهند، طراحی شده‌اند.

این پردازنده ها دارای تعداد زیادی هسته و رشته هستند که توانایی انجام کارهای فشرده مانند رندر سه بعدی، ویرایش ویدئو و شبیه سازی های علمی را به راحتی فراهم می کنند.

آنها اغلب با اندازه حافظه پنهان بالاتر و سرعت ساعت سریعتر همراه هستند و از فناوری های پیشرفته مانند Intel Turbo Boost Max Technology 3.0 برای عملکرد بهینه پشتیبانی می کنند.

پردازنده‌های سری Core X معمولاً از سوکت LGA 2066 استفاده می‌کنند و با مادربردهای سطح بالا مجهز به ویژگی‌هایی مانند خطوط PCIe متعدد و پشتیبانی از حافظه چهار کاناله سازگار هستندکه آن‌ها را برای کاربرانی که به‌دنبال عملکرد دسک‌تاپ برتر هستند، انتخابی مناسب می‌سازد.

اهمیت نسل لپ تاپ چیست؟

اهمیت تولید لپ تاپ در تاثیر مستقیم آن بر عملکرد، کارایی و مجموعه ویژگی های لپ تاپ است.

نسل‌های جدیدتر لپ‌تاپ‌ها معمولاً پردازنده‌های قوی‌تر و بهره‌وری انرژی بهبود یافته‌ای را ارائه می‌کنند که در نتیجه، عملکرد بهتر و عمر باتری طولانی‌تری دارد.

علاوه بر این، هر نسل اغلب ویژگی‌های جدیدی از جمله گرافیک پیشرفته، اقدامات امنیتی و گزینه‌های اتصال را معرفی می‌کند که می‌تواند تجربه کاربر را بهبود بخشد.

اطلاع داشتن از نسل‌های لپ‌تاپ، به مصرف‌کنندگان کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری آگاهانه برای خرید داشته باشند و اطمینان حاصل شود که دستگاهی را که خریداری می کنند، نیازهای خاص آنها را برآورده می‌کند.

سوالات متداول در مورد نسل پردازنده های اینتل